Hoi iedereen
Enkele weken geleden ben ik naar het tropisch instituut geweest. Het was spijtig genoeg tijdens mijn stage dus het tijdstip kon beter. We kwamen rond 16.10 uur aan in Antwerpen. In het tropisch instituut zeiden ze ons dat het enkel vrije raadpleging was van 14.00 tot 16.00 uur. Helemaal anders dan ze ons verteld hadden aan de telefoon. Daar stonden we voor niets in Antwerpen. Dan maar een ice tea gaan drinken.
Een week later hebben we onze tweede poging gedaan. Mijn mama en moeke waren er ook bij want ze willen mij een bezoekje brengen als ik daar ben. Ze zagen het al helemaal zitten. Zij dachten dat ik veel meer spuiten zou krijgen dan hen. Na lang wachten was het onze beurt. Gelukkig hadden we de vriendelijkste dokter en daar hadden we op gehoopt. Als mijn zus er bij was, zou ze meteen zijn flauwgevallen bij het bekijken van alle spuitjes. Ik kreeg uiteindelijk 3 spuiten. Mama en moeke hadden er elk 4 nodig. Wie laatst lacht, best lacht.
De dokter heeft ons ook nog wat informatie gegeven over Suriname en alle ziektes die je er kan krijgen. Vooral over de reizigersdiarree werd veel verteld. Ik hoop dat ik hier gespaard van blijf. Fingers crossed.
Voor de personen die bang zijn van spuiten : geen paniek, je hebt niet eens door wanneer de eerste al gezet is. Het is namelijk een hobby van de dokter!
Twee dingen hadden we toen we naar buiten gingen. Een geel boekje waar alle inentingen in vermeld staan, wat weer een stap dichter is naar Suriname. Maar het ergste was een dunne portefeuille. Gelukkig hadden we nog wat over voor een terrasje.
Groetjes Larissa
Enkele weken geleden ben ik naar het tropisch instituut geweest. Het was spijtig genoeg tijdens mijn stage dus het tijdstip kon beter. We kwamen rond 16.10 uur aan in Antwerpen. In het tropisch instituut zeiden ze ons dat het enkel vrije raadpleging was van 14.00 tot 16.00 uur. Helemaal anders dan ze ons verteld hadden aan de telefoon. Daar stonden we voor niets in Antwerpen. Dan maar een ice tea gaan drinken.
Een week later hebben we onze tweede poging gedaan. Mijn mama en moeke waren er ook bij want ze willen mij een bezoekje brengen als ik daar ben. Ze zagen het al helemaal zitten. Zij dachten dat ik veel meer spuiten zou krijgen dan hen. Na lang wachten was het onze beurt. Gelukkig hadden we de vriendelijkste dokter en daar hadden we op gehoopt. Als mijn zus er bij was, zou ze meteen zijn flauwgevallen bij het bekijken van alle spuitjes. Ik kreeg uiteindelijk 3 spuiten. Mama en moeke hadden er elk 4 nodig. Wie laatst lacht, best lacht.
De dokter heeft ons ook nog wat informatie gegeven over Suriname en alle ziektes die je er kan krijgen. Vooral over de reizigersdiarree werd veel verteld. Ik hoop dat ik hier gespaard van blijf. Fingers crossed.
Voor de personen die bang zijn van spuiten : geen paniek, je hebt niet eens door wanneer de eerste al gezet is. Het is namelijk een hobby van de dokter!
Twee dingen hadden we toen we naar buiten gingen. Een geel boekje waar alle inentingen in vermeld staan, wat weer een stap dichter is naar Suriname. Maar het ergste was een dunne portefeuille. Gelukkig hadden we nog wat over voor een terrasje.
Groetjes Larissa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten