28 april : Laatste volledige dag in Suriname !

Om tien uur ben ik wakker geworden en heb ik mijn vuile kleren nog gewassen. Zo ga ik met allemaal nette kleren terug naar België. Iets later begon het te regenen waardoor ik mijn kleren binnen moest laten drogen. Ze zijn nu nog steeds niet droog dus hopelijk is dat tegen morgenmiddag anders.

De rest van de namiddag heb ik rustig mijn valies ingepakt. Mijn valies is nog niet te zwaar, zoals onze antieke verroeste vleeshaak aangeeft. Ik vertrouw niet helemaal op de vleeshaak dus morgen gaan we nog een andere weegschaal proberen te bemachtigen.

's Avonds zijn we eerst naar een optreden gaan kijken van mindervalide kinderen. Ze zongen allerlei Surinaamse liedjes. Het was heel mooi voor een oefensessie. Daarna wilden we in d’optimist gaan eten maar dat was gesloten. We kennen daar de buurt niet dus zijn we maar naar de stad teruggefietst. Onderweg kwamen we een restaurant tegen dat wel open was en zijn we daar ons laatste avondmaal gaan eten. Het was echter geen succes en dus ook geen aanrader. Er heeft maar één iemand van de twaalf zijn bord leeg gegeten.

Morgenvroeg worden we op school verwacht om officieel afscheid te nemen. Het gaat emotioneel zijn maar lang kunnen we niet blijven omdat we nog heel wat zaken in orde moeten brengen. Na school fietsten we naar de fietsenmaker en daarna nog snel naar de Readytek voor enkele souvenirtjes en cadeautjes. We worden al om half één afgehaald door taxi Brian. Jullie zullen mij dinsdag in België misschien wel tegenkomen en anders kunnen jullie dinsdag of woensdag mijn allerlaatste blog verwachten.

Dan gaan wij nu van onze laatste avond en nacht genieten in Suriname.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

27 april : Feestdag !

Het was vandaag een dag om nooit meer te vergeten. Dit was een van de hoogtepunten die we hebben meegemaakt in deze drie maanden. Ik ben als eerste vroeg wakker geworden en ik heb geskypt met Shanah en mama.

Om tien uur wilden we vertrekken naar de zoo van Paramaribo om Browny te bezoeken. Onderweg zagen we een puppy die onze harten liet smelten. In het begin was hij heel bang maar na een paar minuten was hij niet meer bij ons weg te slaan. Uiteindelijk zijn we toch moeten verder rijden en bleef hij gelukkig op de weg en volgde hij ons maar een stukje.

Browny is heel hard gegroeid en een echte deugniet geworden. Hij eet al vast voedsel en insecten. We hebben dus een neusbeer gered en hem een kans op een goed leven gegeven. Het zal een moment zijn dat we nooit vergeten en we worden op de hoogte gehouden door zijn verzorgster.

In de namiddag heb ik een uur met Rayven geskypt en het was heerlijk. Ze is zo gegroeid zowel in taalgebruik als lichamelijk. Ik kijk al uit om haar binnen drie dagen in levende lijve terug te zien en haar cadeautjes te geven in ruil voor mijn drie tekeningen.

Nadat iedereen geskypt had, zijn we begonnen met het poetsen van ons huisje. We kregen deze avond gasten dus moest alles netjes zijn. Het was een prima aanzet om het huisje meteen al te poetsen zodat we het morgen niet meer moeten doen. Dat was snel gedaan en nu moeten we morgen alleen nog maar onze koffer inpakken.

We hadden allemaal nog enkele souvenirtjes nodig dus wilden we naar de Readytek gaan. Toen we aankwamen in de stad merkten we al snel op dat alle winkels gesloten waren. Blijkbaar sluiten alle winkels om half twee op een zaterdag. We zijn een smoothie gaan drinken zodat we toch voor iets naar de stad waren gekomen. Maandag gaan we snel na school nog naar de Readytek om de laatste inkopen te doen.

We hebben daarna alles klaargemaakt om onze gasten goed te kunnen bedienen. Om zeven uur kwamen Janis, Karizza en Lucenda bij ons aan en hebben we een superleuke avond gehouden. Het was een korte maar onvergetelijke avond. We hebben gezellig gepraat en lekker gegeten. Meestal hebben we gelachen en zot gedaan. Op het einde kregen we alle drie ook nog eens een zakje met allemaal cadeautjes die we helemaal niet verwacht hadden.

We laten even ons eten zakken en daarna gaan we naar het feestje van Alexandra, om haar verjaardag te vieren. Ik ga het niet te laat maken vermoed ik zodat ik morgen optimaal kan genieten van onze laatste volledige dag in Suriname.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

24 – 26 april : Voltzberg !

Om half acht werden we verwacht aan de voorkant van onze straat. Naar Surinaamse gewoonte was de bus wel later en konden we rond acht uur vertrekken naar de Ralleighvallen. Vijf uren later kwamen we aan bij de oversteekplaats. We hebben snel iets gegeten en daarna konden we een drie uur durende tocht op het water verder zetten. Het was een hele weg maar uiteindelijk zijn we tegen de avond bij de ralleighvallen aangekomen.

We hebben die avond nog snel iets gekookt. De pasta met pesto en scampi’s was heel lekker. Om de avond af te sluiten hebben we nog even kaartspelletjes gespeeld en met elkaar gepraat. We waren allemaal zo moe dat we snel in bed lagen.

De volgende ochtend werden we om half acht aan het zelfgemaakte ontbijt verwacht zodat we tegen half negen konden vertrekken. We hadden nooit verwacht dat het zo een vermoeiende dag ging worden. Eerst zijn we met een boot naar ons vertrekpunt gebracht. Vanaf hier konden we vertrekken aan een drie uur durende wandeltocht en een klimtocht van een half uur. Na drie uur wandelen door de wildernis en twee liter water te drinken was ik al doodop.

Ik had me nog niet op de klim voorbereid en dat had ik beter wel gedaan. Het was zo vermoeiend dat ik uiteindelijk zelfs niet meer wist hoe ik het gedaan heb. Ik heb mijn automatische piloot ingeschakeld en die heeft me naar boven gebracht. Het was niet meer nadenken maar doen. De kracht die je krijgt omdat je echt iets wilt bereiken is fenomenaal. Je zou denken dat je door de VOLTZberg veel energie krijgt maar die neemt eerder heel wat energie van je af. Ik was doodop toen ik boven kwam waardoor ik even moest bekomen maar het uitzicht was prachtig en daarvoor was het allemaal de moeite waard.

De afdalingwas gevaarlijk maar we zijn allemaal levend beneden geraakt. Regelmatig waren er wel enkele valincidenten maar niet zo erg. We wilden allemaal zo snel mogelijk bij het beginpunt geraken omdat er een verfrissende waterval op ons stond te wachten. Groepen die naar de Voltzberg komen wandelen er gemiddeld drie uren over. De Belgische studenten hebben een nieuw record gevestigd door er twee uur over te doen. Wat de gedachte aan een waterval niet kan doen.

De waterval was heel mooi maar niet zo veilig. We zijn snel het water uitgegaan omdat er een sidderaal zwom. Als ze je aanraken, krijg je een elektrische shock die blijkbaar niet echt meevalt. Sommigen hebben het gevoel mogen ervaren en zullen het nooit meer vergeten.

Toen we terug bij onze slaapplaats aankwamen, kregen we meteen eten voorgeschoteld. Om nu degelijk te verfrissen zijn we ons gaan wassen in de Surinaamse rivier. Het is heel anders dan je wassen in een douche, gelukkig konden we elkaar helpen met haren wassen. We hebben onszelf laten opdrogen op de rotsen tijdens een leuk onderonsje.

Tegen de avond deden al onze spieren pijn en dus besloten we om elkaar massages te geven. Een hele beurtrol werd opgesteld en je kon er echt van genieten. Rond half tien werd er een kampvuur gemaakt en zijn we met iedereen liedjes gaan zingen en uitrusten. We hebben werkelijk genoten van onze laatste dag op een Surinaamse uitstap.

De volgende ochtend werden we om half acht met onze wandelkleren aan verwacht. We gingen nog een laatste spottochtje maken om daarna te ontbijten en alles in te pakken. We hebben niet veel gespot maar wel onze spieren weer goed opgewarmd. Daarna kon onze drie uur durende boottocht en vijf uur durende bustocht beginnen om uiteindelijk rond half acht terug bij het huisje aan te komen.

Ik ben moe, stijf en nog zoveel meer dus ik ga rustig mijn bedje inkruipen om morgen weer een superleuke dag tegemoet te gaan.  

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

19 – 23 april : Laatste dag stage, Danta Bai en shopdagje !

19 april : Laatste dag stage

Het was een superspannende dag waar we allen heel hard naar uitkeken. We hadden al het voorbereidend werk gedaan en konden met een gerust hart vertrekken. Op school hebben we al het materiaal naar de muziekklas gebracht.

Er was geen vlaggenparade dus zijn we meteen kunnen beginnen met het verdelen van de cakes. We bezochten elke klas en namen er een klasfoto. Daarna kreeg iedereen een stukje cake en mochten ze beginnen smullen.

Na de eerste pauze hebben we enkele leerkrachten een cadeautje gegeven voor hun hulp tijdens onze stage. Ze waren allemaal zeer verrast en dat was leuk om te zien. Wij werden door Magda in de ‘Surinaamse honing’ gezet.

Uiteindelijk was het zover, ons super-mega-knaplied officieel brengen voor het schoolhoofd. Het was een succes en iedereen had er plezier in. Het was zo leuk dat we het zelfs twee keer achter elkaar hebben gezongen. Julie gaf een spetterende toespraak op het einde waarmee we onze stage super afsloten.

Op het einde van de dag hebben we het kantoor ook in de bloemetjes gezet. We gaven ze een boeket bloemen en verschillende cadeautjes om hen te bedanken dat we onze stage op O.S. Clevia mochten uitvoeren.

Terug in het huisje heb ik geprobeerd om ons liedje op facebook te zetten. Na heel veel tijd is het gelukt. Janna kwam ons eens bezoeken, wat een leuke verrassing was. We hebben een hele tijd gepraat tot ik ging skypen met Shanah. Rond vijf uur Surinaamse tijd ben ik in slaap gevallen tot de volgende dag.


20 -22 april : Danta Bai

Ik was nog steeds heel moe, ook al had ik de klok rond geslapen. We hebben alles klaargemaakt om drie dagen op Danta Bai te vertoeven. Om negen uur stond Brian voor onze deur en bracht ons naar de afgesproken plaats.

Vier uur rijden en we kwamen uiteindelijk aan op Danta Bai. Het was een prachtig uitzicht en na even ‘zagen’ kregen we het mooiste plaatsje voor ons. Dat had het schoolhoofd van Nieuw-Amsterdam goed geregeld.

We hebben onze bagage uitgeladen en in onze hutjes gaan zetten. Uiteindelijk hebben we even op ons bed uitgerust terwijl het schoolhoofd voor ons eten aan het maken was. We hebben roti met kip gegeten en later hebben de vissen er ook van gesmuld.

Na het middageten zijn we gaan zwemmen in de stroomversnelling en hebben we natuurlijk ook in de zon gelegen. Later die avond hebben we bami met kip gegeten. We hebben tot tien uur kaartspelletjes gespeeld en zijn daarna gaan slapen.

De volgende dag mochten we uitslapen. We kregen eieren met worstjes als ontbijt. Daarna hebben we ons klaargemaakt om een tochtje door het oerwoud te maken en uiteindelijk bij een grote stroomversnelling te geraken. We hebben er ongeveer tien minuten over gewandeld. Een man wou ons met de boot naar daar brengen en dan zouden we 150 SRD moeten betalen. Gelukkig kende het schoolhoofd de weg en hebben we dat geld kunnen sparen.

We hebben nog even op bed gelegen tot we weer aan tafel mochten gaan. Natuurlijk stond er weer kip op het menu maar deze keer met rijst. Na het eten zijn we op een rots gaan liggen en hebben we gewacht op de zon maar die wilde niet opdagen.

’s Avonds hebben we gebarbecued, kip met frieten. Ik was doodop waardoor ik een paar keer in de hangmat in slaap ben gevallen en uiteindelijk maar in mijn bed ben gekropen. De volgende ochtend konden we ook meteen aan tafel schuiven en daarna nog gaan genieten van het zonnetje dat vandaag wel van de partij was.

We hebben ook kennis gemaakt met de stroomversnelling. Het was heel leuk maar ook wel een beetje gevaarlijk. Zo zijn er sommigen wel wat verder afgedreven dan de bedoeling was. We zijn allemaal levend terug in de stad geraakt met een leuk weekend achter de rug.

23 april : Shopdagje

Om zeven uur ben ik wakker geworden en ben ik meteen aan de slag gegaan. Mijn eerste taak van de dag was mijn kleren wassen. Dat ging redelijk snel voor een keer hoewel ik toch heel wat kleren moest wassen.

Terwijl mijn kleren aan het drogen waren, heb ik me even aan wat schoolwerk gezet. Ik kon me goed concentreren en hierdoor heb ik veel kunnen doen op een korte tijd.

Tegen elf uur zijn Bieke, Kevin en ik naar de bank gereden om voor de laatste keer nog geld af te halen. Gelukkig was het niet te druk en ging het allemaal redelijk vlot. We hebben onderweg ook een ‘Tulip’ gedaan om nog enkele inkopen te doen voor de Ralleighvallen van morgen.

Het leukste van de dag was natuurlijk gaan winkelen met Julie. Ik heb enkele souvenirtjes en kleren voor het communiefeest gekocht. We hebben ons dagje winkelen afgesloten met een etentje in het ‘poffertjes en pannenkoekenhuis’.

Deze avond hebben we onze koffer al gedeeltelijk ingepakt zodat we zeker zijn dat alles wel in België geraakt. Momenteel heb ik nog geen angst en denk ik dat het zeker moet lukken. Zeker weten doen we dat pas maandagavond.

Morgen ben ik weer voor drie dagen weg en zullen jullie even moeten wachten op mijn blog. Ik ga een vermoeiende drie dagen tegemoet, hopelijk hebben jullie het rustiger.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

18 april : Talenten in 6B en 6C en generale repetitie !

Vandaag was het zover : de laatste stagedag waarbij we les moeten geven. Ik werd om acht uur in de klas van 6C verwacht. Ik heb er mijn les over de verschillende talenten gegeven. Na de eerste pauze heb ik het schoolhoofd eraan moeten herinneren dat ik vandaag mijn laatste lessen gaf. Ze is dan ook naar de les van klas 6B komen kijken. Ik was wel blij dat ik het met deze klas mocht doen als zij kwam observeren. Het was een leuke klas waar ik al een band mee had opgebouwd.

Enkele weetjes over mijn feedback van het schoolhoofd :

- Als je werk zoekt, mag je meteen hier beginnen.
- Je krijgt een tien plus.
- Ik heb nog nooit zoiets gezien, zelfs niet in één van al mijn trainingen.
- Het is een hele vernieuwing voor de zesde klas.
- …

Na de tweede pauze was het tijd voor de generale repetitie. Wij gingen de leerlingen klas per klas halen waardoor we wel een beetje tijd verloren. Hierdoor kregen we wel een goed beeld van wie waar moest gaan staan. De leerlingen weten nu waar ze moeten gaan staan dus zal het morgen ook vlotter verlopen. Het was geweldig om de leerlingen zo enthousiast bezig te zien. Een echte aanrader om het met een heel schoolteam uit te proberen.

In het huisje hebben we nog 6 cakes gebakken, cadeautjes ingepakt, bloemen gaan halen en alles klaargezet, zodat we morgen niets vergeten. Ik ben heel benieuwd naar de reacties op ons O.S. Clevialied en op sommigen hun cadeautjes. Ik vermoed dat het een emotioneel afscheid gaat zijn.  

Tegen de avond zijn we in ’t Vat gaan eten. We kregen ons eten koud geserveerd waardoor we meteen de serveuse hebben geroepen. De baas kwam ook vragen wat het probleem was. Uiteindelijk hebben we toch warm eten gekregen maar smaakte het niet zo goed als vorige keer.

Tot morgen allemaal en geniet van jullie vrijdag. Wij gaan dat zeker en vast ook doen.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

17 april : werkdagje !

Normalerwijze had ik vandaag heel veel te doen op school. Ik zou eerst les geven aan klas 6C, na de eerste pauze werken met het muziekorkest en daarna lesgeven aan klas 6B. Hier is enkel het muziekorkest van doorgegaan omdat er inspectie was voor de zesde klassen. Mijn lessen zijn verzet naar morgen en dus krijg ik morgen zeker bezoek van het schoolhoofd, spannend!

Juf Sharda heeft ons na school weer bij Veerle afgezet. We wilden eerst onze spullen gaan afzetten maar omdat het regende, hebben we besloten om al naar de winkel te gaan met de taxi. Gelukkig hebben we een taxi gebeld want dat hadden we nooit veilig met de fiets thuis gekregen.

We hadden in totaal 12 pakken cakemeel, 72 eieren, 2 bussen melk, 5 kg suiker, 5 kg boter en 12 cakevormen. We hebben vandaag in ons huisje 10 cakes gemaakt. We hadden nooit verwacht dat het zou lukken. Nu hebben we het morgen iets minder druk met bakken. We hebben ook onze cadeautjes voor de school zo goed mogelijk in orde gemaakt.

We hebben heel veel gedaan op deze korte namiddag. Wat je allemaal niet kan bereiken met teamwork. Ik kijk uit naar morgen maar heb ook zenuwen. Zo ga ik les moeten geven als het schoolhoofd naar mij komt kijken. Na de tweede pauze hebben we ook een generale repetitie van ons schoolorkest. Hopelijk vlot alles heel goed en kunnen we met een gerust hart overmorgen onze stage in Suriname afsluiten.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

16 april : Talenten in 6A !

We kwamen op school aan bij het begin van de vlaggenparade. Ik moest al het materiaal nog klaarzetten, dus heb ik voor een keer de vlaggenparade gemist. Toen de leerlingen terug naar de klas kwamen, stond alles klaar en kon ik rustig aan mijn les beginnen.

Het was een superles, de leerlingen waren enthousiast en ik kreeg complimenten van de klasjuf voor mijn creativiteit. Bij sommige opdrachten ben ik een paar keer moeten gaan helpen. Voor de rest verliep alles heel goed en was het zalig om aan deze klas les te geven.

Na de eerste pauze ben ik aan alle leerkrachten van de bovenbouw gaan vragen welke talen zij allemaal kunnen spreken. De leerkrachten hebben hier een grote kennis van allerlei verschillende talen. Ik had nog een half uur voor de tweede pauze begon en ik heb de informatie al in een document verwerkt met behulp van Janis haar laptop.

Gedurende de tweede pauze was ons bandje voor het muziekorkest aan het oefenen. Het begint steeds mooier en mooier te klinken, ik ben benieuwd naar het resultaat van vrijdag. Na de pauze zijn alle zesde klassen naar de muziekklas gekomen. We hebben het volledige O.S. Clevialied geoefend.

Hierna hadden we nog een uur de tijd om iets anders te gaan doen voor de school gedaan is. Julie had een brief opgesteld en deze was goedgekeurd door het schoolhoofd. Ik ben met de brief alle leerkrachten afgegaan zodat ze op de hoogte werden gesteld van ons schoolorkest.

We hebben deze middag heel laat gegeten omdat we moesten wachten op Kevin. Hij ging een brood halen en is meestal al later thuis dan ons. Ik heb tijdens het wachten met moeke, vake en mama geskypt. 

Uiteindelijk hadden we onze croque monsieurs op. Julie en ik zijn meteen naar het centrum vertrokken om souvenirs te gaan kopen. We kwamen in de eerste winkel en daar werden we al verzocht om naar buiten te gaan omdat de winkel ging sluiten. Bij de volgende winkel kregen we juist hetzelfde. Blijkbaar sluiten de winkels hier om half vijf behalve op een paar dagen. Veel gewinkeld hebben we dus niet gedaan.

Het avondeten was lekker maar heel gevaarlijk om te maken met de spetterende olie. Ik heb me een aantal keren verbrand maar dat zal ook wel genezen. Zoals altijd heb ik nog even voor school gewerkt en nu ben ik heel moe aan het worden, dus ik ga mijn bed inkruipen en slapen zodat ik morgen fris en uitgerust voor de klas sta als het schoolhoofd me komt beoordelen.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa

15 april : Talenten in 5A en 5B !

Eerste dag na de vakantie weer naar school. Het was een hele aanpassing maar toch verliep alles supervlot. Ik werd zelfs wakker voor mijn wekker afging. Ik ben me gaan verfrissen onder de koude douche om fris naar school te vertrekken.

Ik mocht meteen beginnen met lesgeven aan 5B. Ik had een circuitsysteem bedacht zodat de leerlingen alle talenten leerden kennen met behulp van spelletjes en doeopdrachten. Het verliep allemaal heel vlot wat een motivatie was om dezelfde les aan het andere vijfde te geven. Uiteindelijk bleek wel dat deze klas het beste heeft meegewerkt.

Na de eerste pauze werd ik verwacht bij het muzieklokaal. We hebben enkele parallelklassen samen genomen om het O.S. Clevialied in te studeren. Het verliep allemaal vlot en het heeft leuke taferelen met zich meegebracht. We hebben de tweede, vierde en vijfde klassen al gedaan. Morgen en overmorgen zullen we de andere klassen doen zodat we donderdag een generale repetitie kunnen organiseren.

Tijdens de tweede pauze kon ik alles klaar gaan zetten voor mijn talentenles in klas 5A. De juffrouw van deze klas was vandaag jarig en dus afwezig. Hierdoor zat juf Janis ook in deze klas. Dat gaf me een supergevoel omdat ik een leuke band met haar heb.

Om half drie kwamen we terug aan bij het huisje. We hebben eerst gegeten en daarna heb ik voor school gewerkt, ben ik gaan kopiëren en karton gaan halen. Dat laatste was een hele onderneming. Het is niet gemakkelijk om enkele grote dozen met de fiets te vervoeren als je geen lange armen hebt.

We hadden niet echt honger deze avond dus hebben we van overschotjes geleefd, voornamelijk popcorn. Ik had superveel popcorn over die ik zou gebruiken op stage. Mijn inschattingsvermogen is niet zo goed.

Ik ga morgen les geven aan 6A over de talenten. Het kan zijn dat het schoolhoofd dan komt kijken. Ik ben benieuwd en hopelijk vindt ze de les in orde, dat is het allerbelangrijkste voor mij nog deze twee weken.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

14 april : Zwart dagje !

Vandaag is het me niet zo goed afgegaan. Een week van ’s morgens tot ’s avonds voor school werken en de dagelijkse regen hebben me geen goed gedaan. Ik was het binnen zitten doodmoe. Ik stond deze ochtend op met een raar gevoel en dat werd alleen maar sterker doorheen de dag. Op deze zwarte dagen verlang je terug naar België.

Ik heb alles voor school in orde gebracht en ben daarna een serie gaan kijken. Natuurlijk was het ook nog eens een droevige aflevering, waardoor de tranen af en toe wel vloeiden. Ik moest wenen door de serie maar toch deed het deugd.

Rond vier uur was ik het beu en zijn Bieke, Kevin en ik even de stad ingereden. Eindelijk nog eens buiten komen en wat drukte om me heen. We zijn een ijsje bij ’t Vat extra gaan eten. De eerste keer dat we daar kwamen en het is een echte aanrader.

Als we thuis kwamen zijn we meteen aan het eten begonnen, pasta carbonara. We hebben gegeten en daarna samen met Julie en Bieke ons weekschema overlopen. We zijn klaar voor onze laatste week stage in Suriname.

Ik had mijn batterijen weer opgeladen en kon dus weer beginnen met wat schoolwerk. Ik heb niet al te veel meer gedaan want ik wil het gevoel van deze voormiddag niet terugkrijgen. Morgen is het weer om zes uur opstaan en naar school vertrekken. Vanaf dan is het nog exact twee weken voor we terug naar België vertrekken en deze zullen zo snel omvliegen dat we er verbaasd over gaan zijn.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

13 april : Charmes !

Zoals de zoveelste dag op rij heb ik vandaag voor school gewerkt. Ik was vroeg uit de veren en ben dan maar onmiddelijk aan de slag gegaan. Op een voormiddag had ik al veel gedaan. Ik was tevreden met mezelf.

In de namiddag heb ik samen met Julie voor onze bachelorproef gewerkt. We doen een paar acties samen zodat we steun aan elkaar hebben. We hebben bijna alles gedaan wat we wilden doen. Morgen gaan we het afwerken en dan is dat deeltje hopelijk ook afgerond.

Voor mijn les rond de talenten in beide vijfde klassen van maandag had ik veel kopieerwerk. Vorige keer moest ik iets van een 50 SRD betalen voor twintig bladzijden. Ik heb vandaag een ander kopieercentrum uitgeprobeerd en heb iets van een zestig bladzijden gekopieerd voor 40 SRD. Ik heb wel mijn charmes gebruikt en hierdoor een beetje korting gekregen. Wat charmes niet kunnen doen.

Oorspronkelijk was het idee om deze avond uit te eten te gaan. Het weer en de dagelijkse moeheid bij velen staken er een stokje voor. Noodplan : pizza in de oven. Hierna heb ik nog even voor school gewerkt in het huisje waar mama, moeke en Shanah verbleven, tot ik lastig werd van de muggen rond mijn benen.

Nog een dagelijkse aflevering van een serie kijken en morgenvroeg er weer vroeg uit om de laatste dag voor school te werken. Maandag is het weeral tijd voor stage en zullen we werk genoeg hebben om onze laatste stageweek met succes af te ronden.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

12 april : Nog een schooldagje !

Ik werd als eerste wakker na ons avondje uit. Onze keuken zag er heel mooi uit na de bijeenkomst bij ons in het huisje. We hebben eerst de keuken gepoetst en afgewassen en daarna zijn we meteen voor school beginnen werken.

Tegen drie uur hebben we wentelteefjes gemaakt en dat was ons ontbijt en middageten samen. Ik heb hierna nog een uur voor school gewerkt. Uiteindelijk vond ik het tijd om nog eens een fietstochtje te gaan maken. Ik moest ook nog enkele inkopen doen voor mijn stage en heb dat dan gecombineerd. Het is een heel andere manier van fietsen als je alleen bent. Je moet beter uitkijken. Er wordt ook veel meer gefloten, geroepen en getoeterd.

Na mijn fietstochtje heb ik - rarara - weer voor school gewerkt. Julie heeft het avondeten klaargemaakt en het was heel lekker. Scampi’s gaan er bij mij altijd in en je kan er niet veel mee verkeerd doen, ideaal voor in Suriname.

Ik heb nog een half uur voor school gewerkt en ben daarna aan mijn korte blog begonnen. Zo meteen ga ik nog een aflevering van ‘Revenge’ kijken en daarna slapen zodat ik morgen om acht uur uit mijn bed kan en weer een dagje effectief schoolwerk kan verrichten.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

11 april : Havana !

Vandaag heb ik weer niet veel beleefd. Zoals de afgelopen dagen heb ik vandaag voor school gewerkt. Ik kan wel zeggen dat het een productieve dag was. Met een beetje geklungel ben ik uiteindelijk overal wel uitgeraakt.

Deze avond hebben we ons helemaal laten gaan. We zijn friet gaan halen en hebben er een curryworst bij gebakken. Dat smaakte heerlijk na twee maanden geen frituur meer gezien te hebben. Hierna hebben we meer dan een uur gepauzeerd en als dessert hebben we chocoladefondue met vers fruit gegeten.

Rond tien uur hebben we ons klaargemaakt om naar Havana te gaan. We vertrekken er pas rond twaalf uur naar toe maar andere studenten komen daarvoor al naar ons huisje. Na twee maanden ga ik er voor de eerste keer naar toe. Ik ben benieuwd wat deze avond gaat brengen.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

10 april : Schooldagje en fajita’s !

Ik was deze ochtend verbaasd over het uur. Het was veel later dan ik me had voorgesteld. Daar ging bijna mijn voormiddag schoolwerk. Gelukkig heb ik dat doorheen de dag wel goed gemaakt. Het uitslapen heeft me nog eens deugd gedaan.

Vandaag had ik een skypegesprek met moeke, vake en Yasmine. Het waren twee leuke gesprekken het één al wat langer dan het ander. Yasmine en ik hadden veel te bespreken in verband met eventuele vakantietripjes.

Rond drie uur hebben we een taxi naar de winkel genomen. We zaten al twee dagen zonder waardig voedsel en we moesten het dus wel doen. Het weer dacht daar vandaag anders over waardoor een taxi nodig was.

We hebben nog even uitgerust en om half zeven zijn we richting Vorselaar gereden. Het was tijd voor een wederdienst na hun kookmoment bij ons. We stelden voor om fajita’s te maken en dat was in orde. Ze vonden het allemaal lekker dus missie geslaagd.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

9 april : Wat een toeval !

Vandaag was het de eerste volledige dag weer zonder familie. De voorafgaande week was alles gepland en had je geen tijd om na te denken over wat je nog allemaal moest doen. Vanaf vandaag had ik geen plan meer behalve voor school werken.

Als je het niet meer gewoon bent om een hele dag voor je computer te zitten, ga je jezelf al snel vervelen. Ik heb heel wat voor school gedaan maar niet alles wat ik wou doen. Morgen is het mijn inhaalwerkdag voor school.

Tijdens de middag gingen we croque monsieur eten maar er was geen mayonaise meer. Dat heb je nu wel nodig als je een croque eet, vind ik persoonlijk. Ik ging snel naar de Chinees in onze straat om er te gaan halen. Bij het taxibedrijf voor onze deur zat een vrouw. Zij vroeg of ik bij haar in de winkel was geweest. Ik dacht eerst dat ze haar winkel in Suriname bedoelde, maar blijkbaar was het de vrouw van het Surinaams winkeltje in Mol.

Ze kwam even tegen iedereen een goede dag zeggen maar dat heeft wat langer geduurd. Ze heeft hier ook enkele winkels en gaat vanaf volgend jaar ook woningen voor studenten verhuren. Ze zou hetzelfde bedrag vragen dan dat wij nu betalen. In haar huisje heb je wel heel wat extra’s die wij nu niet hebben en je moet toch evenveel betalen. Zo zou er internet in het huisje zijn en het allerbelangrijkste een zwembad. Dan heb je pas een fantastisch studentenleven in Suriname.

De rest van de avond hebben we nog wat voor school gewerkt en een film gekeken. Morgenvroeg vliegen we weer in het schoolwerk zodat we hopelijk ’s avonds iets leuk kunnen gaan doen.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa 

5 – 8 april : Galibi en vertrek familie

Om half negen stonden we klaar om onze driedaagse trip naar Galibi te maken. Met een bus met drieëntwintig mensen met al hun spullen vertrokken we naar Albina. De rit van onze huisjes tot in Albina duurde iets meer dan drie uren. Het was middag toen we daar aankwamen dus hebben we eerst iets gegeten zodat we onze twee uur durende bootreis goed konden doorstaan. Er was ons verteld dat we heel nat zouden worden op de boot, we hadden dit lichtjes onderschat en kwamen helemaal doorweekt aan op Galibi.

We hebben snel onze bagage afgezet bij de juiste kamers en zijn gaan genieten van het zonnetje. Rond vijf uur zijn we begonnen aan ons avondeten, lekkere fajita’s. We hebben die avond nog allemaal samen gezeten en enkele spelletjes weerwolven gespeeld. Om elf uur zijn we vertrokken op schildpaddenzoektocht. Het is niet gemakkelijk om altijd recht te blijven lopen als je op een strand wandelt dat schuin loopt. Je mocht ook geen zaklamp gebruiken om je weg te zoeken want dan kon je enkele schildpadden afschrikken. We hebben er die avond heel wat schildpadden gezien. Het was verbazingwekkend hoe groot deze dieren zijn en hoeveel eieren ze leggen op één avond.

Om half zeven was ik opgestaan om nog eens op schildpaddenzoektocht te gaan. We konden ’s nachts geen foto’s nemen omdat je dan een flits nodig hebt. Mama en moeke vergezelden me naar het strand. We hebben er die ochtend nog één schildpad gezien. Het is nog mooier in de ochtend dan ’s nachts. We hebben enkele leuke foto’s gemaakt om dit moment voor altijd vast te leggen. 

Om acht uur stonden onze bootjes klaar om ons naar Frans-Guyana te brengen. We hebben in Zuid-Amerika ook Europa leren kennen. Er was ons verteld dat er een marktje zou zijn waar we stokbroden en croissants konden kopen. Dat bleek achteraf helemaal niet waar te zijn. We hadden er ook niet aan gedacht om euro’s mee te nemen. We stopten aan een winkeltje om eten en drinken te kopen. De prijzen waren in euro’s maar hij wilde het ook wel omzetten naar SRD’s. Hij nam alleen de koers die bijna de helft hoger lag dan wij in Suriname gebruiken. Gelukkig hadden we toch wat euro’s bij in kleingeld zodat hij ons niet kon afzetten met zijn koers.

Rond de middag kwamen we weer bij ons privé-Galibi aan. Je kon er niet veel meer doen dan zonnen en zwemmen. De meesten waren in de zon gaan liggen. Er is iets wat je beter niet in de zon kan doen en dat is slapen. Het gevolg is namelijk verbranden en daar heb je wel enkele dagen last van. Het positieve ervan is dat ik wel uitgerust was voor onze tweede avond.

Mama en ik zijn even een wandeling op het strand gaan maken. We zagen in de verte heel veel gieren en waren wel benieuwd wat er te zien was. Er was een dode katvis aangespoeld en de gieren zagen er een lekkernij in. Iets later zijn we teruggewandeld en kwamen we moeke tegen. We zagen nu aan de andere kant van het strand weer heel veel gieren en waren toch weer benieuwd wat ze nu hadden gevonden. Als we dichterbij kwamen begon het steeds meer dan rottigheid te stinken. Het was namelijk de grootste schildpad met een lederschild die dood was aangespoeld. Hier komen de gieren wel wat langer mee toe dan een kleine katvis.

Tegen de avond hebben we weer avondeten gemaakt en kregen we te horen dat we pas om één uur ’s nachts op schildpaddenzoektocht gingen. De avond was gezellig alleen zijn mijn schoenen gesneuveld. Nadat er veel personen waren gaan slapen heb ik me buiten op de bank gelegd en ik heb daar even geslapen tot we wakker werden gemaakt. Ester, Kevin, Michelle en ik waren de vier personen van de twintig die uiteindelijk nog op schildpaddenzoektocht zijn geweest. We hoopten kleine schildpadjes te zien maar dat is ons niet gelukt. Om half drie waren we weer bij ons verblijf en zijn we gaan slapen.

Om half zes ging de wekker weer. Iedereen ging namelijk deze ochtend terug op zoek naar schildpadden. Je kon ze dan in het licht zien en dat vonden we meer de moeite. We hadden een niet zo goede kant gekozen om schildpadden te zoeken, ook al had de gids deze richting aangegeven. Al snel gingen sommigen de andere richting proberen. Ester, Michiel, Michelle, mama, moeke en ik gingen toch in deze richting blijven zoeken. Uiteindelijk heb ik een schildpad ontdekt en hebben we leuke foto’s gemaakt.

Om negen uur moest ons verblijf opgeruimd zijn. Hier was echter meer werk dan sommigen verwacht hadden. Gelukkig hebben we toch alles opgeruimd gekregen en zijn we vertrokken naar een dorpje in de buurt. We hebben er kennis gemaakt met de kapitein en zijn vrouw. Hierna mochten we het souvenirwinkeltje gaan bekijken. Ik denk dat wel bijna elk meisje een juweel heeft gekocht.

We wilden vooral naar dit dorpje voor de dierentuin. In de dierentuin zaten welgeteld vijf verschillende soorten dieren. Ikzelf had maar oog voor drie soorten dieren namelijk een katachtige, aapjes en neusberen. De aapjes en neusberen liepen daar los en dat was fantastisch. Ze kwamen op je zitten maar gingen er vaak ook snel weer af. Ten haalde mama haar nootjes even boven om ze op te eten maar ze werd werd bestormd door de drie aapjes. Al snel moest ze veel nootjes afgeven zodat iedereen de aapjes kon lokken.

De terugweg verliep zoals de heenweg, lang en vermoeiend. Omdat het de laatste avond van mama, moeke en Shanah in Suriname was, zijn we in het pannenkoeken en poffertjeshuis gaan eten. We kregen het eten koud geserveerd waardoor het niet meer zo lekker smaakte. Toch hebben we er een gezellige avond van gemaakt.

En na zeven april komt acht april, de allerlaatste dag van de familie in Suriname. We zijn vroeg opgestaan om alles klaar te maken. Mama en ik zijn naar twee kopieercenta gereden om de tickets af te drukken maar ze waren beiden nog gesloten. We hebben rond negen uur een bus genomen naar de waterkant. Shanah was al dagen aan het zeuren over winkelen en dus heeft ze haar hart letterlijk en figuurlijk opgehaald tijdens het winkelen. We hebben onderweg ook een kopieercentrum gevonden zodat de tickets ook afgedrukt werden. Ik ben nog even bij de bank gestopt en mama, moeke en Shanah zijn in de Burger King iets gaan eten. Daarna gingen we terug naar het huisje.

We hebben er nog enkele kaartspelletjes gespeeld en toen kwam Brian vroeger dan we hem verwachtten. Het was tijd om afscheid te nemen. Het was moeilijk maar ik heb me toch groot kunnen houden.

De rest van de middag hebben Julie en ik op ons bed gelegen. Filmpjes kijken, op facebook zitten en af en toe wat voor school werken. Dat zal ik morgen wel kunnen inhalen hoop ik. 

’s Avonds zijn Ester, Janna, Julie, Lisa, Kevin en ik gaan eten bij Café d’optimist. We hebben lang moeten wachten op ons eten maar het was de moeite waard. Het was ongeveer vier kilometer fietsen en toch leek het heel kort. Dit is een optie om nog eens te gaan eten.

Dit waren mijn gebeurtenissen van de afgelopen vier dagen. Ik heb veel meegemaakt en de tijd is zo omgevlogen. Het lijkt of de afgelopen tien dagen maar een dag of drie hebben geduurd. Ik vermoed dat de rest van de drie weken die we nog in Suriname hebben ook zo om gaan zijn. Dus de boodschap is genieten van de tijd die je nog hebt.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa