Vandaag moesten we weer vroeg opstaan. We werden om negen uur verwacht op Leonsberg. Dat ligt op een kwartiertje van ons huisje met een taxi. Na het ontbijt en het klaarmaken van onze rugzakken, kwam de taxi aan bij ons huisje.
Kapitein Arwin begeleidde ons op zee. We waren al heel lang aan het varen en nog steeds hadden we geen dolfijnen gezien. De zandbank waar we even afgezet zouden worden, kwam ook al in zicht. Sophie en ik hadden er geen goed gevoel bij.
Net voor we bij de zandbank aankwamen, kregen we een groep dolfijnen in het zicht. Het waren er wel tien of meer. Ik ben nu twee keer gaan dolfijnen gaan checken en dit was de beste keer. We moedigden de dolfijnen aan en hierdoor deden ze extra kunstjes voor ons. Ze houden blijkbaar van aanmoediging en niet van stilte zoals ze het onze eerste keer hadden wijsgemaakt. Er heeft zelfs een dolfijn langs mijn voeten gezwommen, wat een heel speciaal moment was.
De zandbank was voor meer dan de helft overstroomd. Het was nu een eilandje geworden. Hierdoor hadden we niet veel plaats om onze spullen te zetten en onze handdoek uit te gooien om te zonnen. We hebben het uiteindelijk wel gedaan maar af en toe werd alles nat door een grote golf.
Toen we terug aankwamen bij het huisje, hebben we ons snel gedoucht. Het zeewater is niet meteen het aangenaamste gevoel. Hierna zijn Julie, Shanah en ik naar de fietsenmaker gereden om onze fiets te gaan verlengen. Mama en moeke gingen iets drinken en eten bij Zus en Zo. Wij zijn ze gaan vergezellen na onze rit naar de fietsenmaker. Uiteindelijk zijn mama en moeke terug naar het huisje gegaan en heeft moeke mijn was gedaan. Wat een lief moeke toch! Met ons drie zijn we naar de Tulip gereden en hebben we inkopen gedaan voor overmorgen. We gaan dan namelijk voor drie dagen naar Galibie.
Rond half zes waren we terug bij het huisje. Moeke was nog met mijn kleren bezig en Shanah begon aan het eten. Mama en ik zijn nog naar een Chinees gereden voor wortelen. Mama was heel verbaasd over het verkeer hier in Suriname. Eigenlijk vond ze het maar niets, je kon het van haar gezicht aflezen.
Na het eten hebben Julie en ik nog even voor school gewerkt. Rond acht uur zijn Shanah, Julie en ik vertrokken naar het bowlingcentrum. We kwamen er met de hele groep samen en hebben twee spelletjes bowling gespeeld waarvan ik er één heb gewonnen. We wilden nog naar de Touche gaan maar we passen deze keer toch maar. Morgenvroeg worden we verwacht op school om onze schilderkunsten te tonen, daar moeten we wel fit voor zijn.
Bosies en brasas !
Groetjes Larissa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten