Vandaag heb ik enkele
acties gedaan waarop ik steeds een reactie terugkreeg. Hier kan je enkele
flaters of gelukkige momenten lezen die me vandaag zijn overkomen.
Ik dacht dat we
gisteren heel vroeg waren gaan slapen. Rond half tien of dat had ik toch gezien
op de klok van mijn laptop. ’s Morgens was ik nog heel moe, wat ik niet zo goed
begreep. Naarmate de dag vorderde kwam dit ter sprake en zei Julie dat we tot
half elf wakker zijn geweest. Mijn klok op de laptop staat namelijk een uur
vroeger.
Onderweg werd Julie
even achtervolgd door drie honden. Ze werd helemaal ingesloten. Het moest juist
haar overkomen, ze is zo bang van honden. Na een boze roep van mij, liepen de
honden rustig weer de andere kant op. Als beloning kreeg ik een bedankje van
Julie.
We gaan vandaag naar
de bank. We vermeldden ’s morgens nog aan elkaar dat we onze internationale pas
moeten meenemen want anders krijg je geen euro’s mee. Onderweg denk ik er plots
aan dat ik wel mijn internationaal paspoort heb genomen maar niet mijn
bankkaart. Dus in principe kan ik niets op de bank gaan doen. Na het even gecheckt
te hebben op school, bleek dat mijn bankkaart ook in mijn portefeuille zat.
Gelukkig !
De juf van de tweede
klas A was vandaag ziek. Ik mocht er deze dag werken aan mijn talenten. Ik was
niet zeker dat het zou doorgaan omdat het misschien niet was doorgegeven.
Gelukkig kwam een lieve juf de klas opvangen en mocht ik mijn opdrachten rond
de talenten toch voltooien.
We gingen iets sneller
van school om naar de bank te kunnen rijden. Deze sluit namelijk om half twee
in Suriname. We hebben school tot één uur dus dit halen we anders nooit.
Iedereen gaat rustig naar de bankbediende en krijgt zijn nodige euro’s . Ik ga
als laatste, de mevrouw maakt alles in orde en dan wordt mijn bankkaart
gebruikt. Na enkele keren proberen, kreeg ik steeds een foutmelding. Nu kon ik
nog zonder euro’s weer naar het huisje rijden. Hopelijk komt morgen alles in
orde als mama naar de bank in België belt.
We kwamen vandaag thuis
van school en ik wandelde naar mijn kamer. Zo dom als je maar kan zijn, stoot
ik mijn kleine teen tegen de poot van het bed. Gevolg: een klein bloedbad.
Halve nagel eraf, een rare wond en een dikke kleine teen. Ik heb het goed
ontsmet en hopelijk geneest het snel.
Tijdens de late
namiddag ben ik even buiten gaan zitten om van het zonnetje te genieten. Na nog
geen half uur ga ik terug naar binnen en merk ik dat er toch wat lichaamsdelen
van mijn lichaam verbrand zijn door de zon. Volgende keer dus ook insmeren om
even buiten te gaan werken voor school.
Na een lange tijd
zoeken heb ik de foto van Julie en mij gevonden bij de onlinekrant van Suriname.
Op deze foto staat Julie ook helemaal. We worden nog echte beroemdheden hier in
Suriname.
Rond zes uur hebben we
beslist om te gaan lopen. Kevin, Bieke en ik waagden ons aan het Surinaams
loopklimaat. Ik merkte wel dat mijn conditie niet meer is wat het was. Mijn
tempo lag iets lager dan dat van Bieke en Kevin. Maar ja, hoe kan het anders
met hun lange benen. Voor twee stappen die ik zet, doen zij er maar één. Toch
heb ik goed volgehouden vind ik van mezelf. Nu heb ik wel pijnlijke kuiten maar
dat komt ook wel weer goed. Na het lopen was ik zo bezweet dat ik meteen een
douche nam. Voor de eerste keer heb ik echt genoten van de koude douche hier in
Suriname.
Om half acht zijn we
begonnen aan het eten. We hebben kip, wortels, ui en kousebanden gesneden en
gebakken, een lekker sausje toegevoegd aan de kip en de tortilla opgewarmd. Zo
kregen we een lekkere fajita met overschotjes van rijst met currysaus. We
hebben ervan genoten met een leuk gesprekje rond tafel.
Bosies en brasas !
Groetjes Larissa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten