17 maart : Alweer zondag !

Het is vandaag weer zondag. De tijd vliegt hier voorbij, elke dag lijkt maar een paar uren te duren. Vanaf vandaag zitten we in de helft van onze tijd in Suriname. Het is moeilijk om in te beelden dat we hier al anderhalve maand zijn. Nu gaan de leuke uitstapjes en bezoekjes nog komen, dus gaat het alleen nog maar sneller gaan.

Vandaag ben ik wakker gebeld door papa en Peter. Ze belden om nog eens te vragen hoe het hier is. Ze hebben geen rekening gehouden met het tijdsverschil waardoor ik nog sliep. We hebben een tijdje aan de telefoon gehangen  en zij maakten me jaloers over de kermis in Balen. Ik kon hen jaloers maken over het feit dat het hier heerlijk warm is. 

Na het telefoontje heb ik even voor school gewerkt tot ik met moeke ben gaan skypen. We hebben over ditjes en datjes gepraat. Tegen elf uur moest ik afronden want toen vertrokken we naar de winkel, onze wekelijkse routine op zondag. Het was er heel druk maar we hebben toch snel alles gevonden. Nu zijn we weer 500 SRD armer maar heel wat voedsel rijker.

Nadat we alles hebben uitgeladen, zijn we begonnen aan ons middageten: wentelteefjes met gebakken banaan en chocoladesaus. Het was heel lekker ook al ben ik niet voor gebakken fruit. Ik heb ook een cake gemaakt voor de vrouw waarvan we internet mogen gebruiken. Zo kunnen we haar nog eens extra bedanken. 

Na het eten waren de buurjongetjes buiten. Ze zaten op een grote steen omdat ze van de ouders niet meer op de koer mochten spelen. Blijkbaar was dat nu onze eigendom. We vonden dat helemaal niet erg en zijn dat gaan melden. De jongens kwamen meteen naar ons om te vragen of we met hen wilden spelen. Natuurlijk waren deze juffrouwen en meester van de partij. Na een tijdje wilden ze zelfs niet meer naar huis. Gelukkig riep de oma van een van de jongens en gingen ze beiden naar huis. Zo konden wij weer wat gaan werken voor school. Één van de jongens is nog teruggekomen om me een bosie (knuffel) te geven. Dat vond ik zo lief !

Tegen de avond hebben we nog veel voor school gewerkt en gegeten in fases. Eerst hebben we samen soep gegeten, daarna kwam de pizza. Omdat we maar één pizza kunnen opwarmen hebben we om te beurt gegeten. 

We zagen plotseling een kakkerlak lopen bij onze deur. Het is de eerste kakkerlak die we hier ontdekt hebben. Kevin heeft hem genadeloos gedood met een steen. Dank je wel Kevin!

Iets later kregen we te horen dat we nog bezoek kregen. Er zijn ook enkele studenten van Thomas More die vroedkunde of verpleegkunde studeren. Op het moment dat zij binnenkwamen had ik juist de slappe lach. Reggie vond het zo grappig dat hij er zelf ook van moest lachen. Deze studenten wonen blijkbaar maar één straat van ons. Dat is wel fijn want nu kennen we mensen dichtbij. Het was een leuk gesprekje ook al was het nog met vreemden. Je maakt hier veel mee en je leert van elkaar bij door ervaringen uit te wisselen.

Ik heb alles klaargemaakt voor stage en ga nog een filmpje kijken. Iedereen in Balen en Retie: amuseer jullie op de kermis. Wij gaan morgen weer aan een weekje stage beginnen. Daarna is het bijna vakantie, ik kan niet geloven dat het zo snel gaat.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa