3 - 4 maart : Dagje vol crisis en lang dagje werken !

3 maart : dagje vol crisis !

Het was een super plezante avond en nacht . De partybus is iets dat je in België niet zal meemaken. Het was dus een hele ervaring. Het was wel niet altijd evident om stabiel te staan in de bus als deze aan het rijden was. We kregen drank in kleine bekertjes dus telkens als de bus wat remde, ging je naar voor en vaak kreeg je dan een bekertje drank over je . Er was ook een staaf van het dak losgekomen. Janna kreeg deze naar beneden op het moment dat ik er juist onder stond. Gevolg: even hoofdpijn en nu een bult op mijn hoofd.

We werden door de partybus afgezet bij Zsa Zsa Zsu. Dit is een discotheek waar je blijkbaar niet binnen mag met teenslippers. Gelukkig kreeg Ester hier enkel een waarschuwing over en mocht ze toch met ons mee. Er waren wel enkele vervelende mannen die bij in onze kring kwamen staan. We zijn telkens subtiel wat naar achter gestapt. Rond half vijf hebben we de taxi terug naar het huisje genomen om tegen half zes te gaan slapen.

Om tien uur werd ik weer wakker van het licht en de vervelende haan. Ik dacht dat hanen enkel kraaiden als het licht werd maar deze haan kraait dag en nacht, wat super vervelend is als je eens wat langer wilt slapen. Ik heb meteen skype uitgeprobeerd. Het werkte super goed, wat zalig is! Nu moet je niet telkens afspreken maar kan je af en toe eens gaan kijken wie er online is.

Toen we gedoucht hadden, kwam Brian ons ophalen om ons terug naar de fietsenmaker te brengen. De deur was vast en er kwam niemand opendoen. Ik dacht al dat ik mijn fiets vandaag ook niet meer zou kunnen gebruiken. Toen zag ik voor de eerste keer een bel aan een huis. Ik probeerde het en schrok zelf van het geluid. Uiteindelijk kwamen ze wel naar de poort en kreeg ik mijn fiets terug mee.

De late namiddag verliep heel rustig. We werkten allemaal voor school, al had ik wel meer gedaan willen krijgen. Tegen zes uur zijn we terug naar het andere huisje gereden om schnitzel te gaan eten. Het was geen schnitzel zoals bij ons thuis maar hij kon ermee door.

We hebben nog drie spelletjes weerwolven gespeeld waarbij ik telkens verloren ben. Toch was het fijn maar niet meer zo spannend als de eerste keren dat we het spel hebben gespeeld. Uiteindelijk zijn we terug naar ons huisje gefietst. Julie maakte haar slot aan mijn fiets vast en toen hoorde ik ergens lucht ontsnappen. Wij hebben snel gezocht en ontdekten nu dat het ventiel van mijn wiel wat losgekomen was. Hierdoor is er weer veel lucht uit mijn wiel en heb ik weer een lekke band. Morgen gaan we hem proberen terug op te pompen en anders zal ik weer naar de fietsenmaker kunnen rijden (met de taxi).

Morgen hebben we weer stage en ga ik kennismaken met de eerste klas B. Ik ben benieuwd of ze het leuk gaan vinden. De andere klas vond het ook leuke opdrachten dus ik ben benieuwd.

4 maart : Lang dagje werken !

Deze morgen was het weer vroeg opstaan om naar school te vertrekken. Dit viel nog mee maar na een druk weekend was het toch iets minder dan de vorige maandagen. Op school ging alles zijn gewone gangetje. Ik mocht vandaag rond de talenten in de eerste klas B gaan werken. De juf dacht dat dit enkel met de vier leerlingen was waarmee Julie en Bieke werken. Hierdoor was er iets verkeerd gelopen. Ik heb toen de spelletjes en het liedje dat ik wou doen al met deze vier leerlingen gedaan. Het was leuk maar je zag dat het leerlingen zijn met weinig concentratievermogen.

Toen we terug naar het huisje gingen hebben we eerst gegeten. Als Kevin ook terug was, wouden we naar de winkel vertrekken. Julie was ondertussen in slaap gevallen dus was ik al begonnen met het wassen van mijn kleren. Ik stond er versteld van dat Julie door dat lawaai heen kon slapen.

Toen mijn kleren gewassen waren, vroeg ik aan Kevin om mijn band nog eens op te pompen. Deze was vorige nacht weer een beetje afgegaan. Na een tijdje merkten we dat de fietspomp het ook niet meer deed. Dus op twee dagen tijd weer naar de fietsenmaker. Een hele maand niets en na de controle alles achter elkaar stuk.

We zijn met de taxi mijn fiets gaan wegdoen. Ze hebben de band meteen opgepompt dus we moesten maar even wachten. We wilden hierna naar de ‘Tulip’ gaan. Dat is een winkel zoals de Choi’s maar veel groter. Het was leuk om nog eens in een andere winkel te winkelen. De weg van de fietsenmaker naar de winkel hebben we te voet afgelegd, ik met een fiets aan de hand. We konden geen taxi vinden die de fiets ook kon meenemen. Het was een eindje maar het ging nog.

Gelukkig kwam Brian ons wel aan de winkel halen want met zoveel tassen en mijn fiets zouden we nooit thuis geraakt zijn. Thuis hebben we alles in doosjes gestopt en een plaats gegeven. Alles paste juist in onze mini-ijskast. Er ligt van alles op elkaar en onder elkaar. Je kan maar hopen dat als je iets nodig hebt, het niet onderaan ligt. 

Hierna hebben we eten gemaakt en gegeten. Toen ben ik meteen verder gaan werken aan mijn schoolwerk. Ik heb hier uiteindelijk tot 23.30u in Suriname aan gewerkt. Ik was doodop maar heb toch nog even gelezen als ontspanning. Hopelijk kan ik morgenvroeg goed uit mijn bed want dat zou wel eens een tegenvaller kunnen zijn.

Bosies en brasas !

Groetjes Larissa