De ochtend begon al met pech. Ik was veel vroeger wakker dan
ik normaal moest opstaan. Gelukkig ben ik een ochtendmens en had ik geen slecht
humeur. Ik was snel klaar en dus heb ik maar even gelezen en mijn tas in orde
gemaakt.
Omdat het deze nacht goed geregend had, wou ik voor de
zekerheid toch maar mijn poncho meenemen. We waren vijf minuten onderweg en
konden al stoppen om hem aan te doen. We hadden net onze regenjas aan en het
begon te gieten zoals je je niet kan voorstellen. Al snel waren mijn kleren
kletsnat maar we moesten doorrijden want anders waren we te laat. Het was niet
gemakkelijk want het touwtje van mijn kap was eruit en die moest ik dus
vasthouden met mijn tanden terwijl ik met mijn handen de poncho op mijn benen
vasthield. Het kroop steeds omhoog en
anders werd ik nog natter. Uiteindelijk kwamen we doorweekt aan op school en
ruim op tijd. Volgende keer moeten we van het schoolhoofd schuilen en als we
dan iets te laat zijn, was het geen probleem.
De dag op school verliep sneller dan de vorige dagen. Dat
was het pluspunt van de dag. Ik ben naar de tweede klas gaan kijken en volgens
mij wil ik daar wel mijn stage doen als het mag. De leerlingen waren rustig en ze
zijn met een mooi aantal. Na de tweede speeltijd zijn we met de juffrouwen van
de derde klas gaan bespreken voor de week van goed leven. Alles wat we wilden doen
is goedgekeurd en ik kijk al uit naar deze week.
Naar huis fietsen was rustgevend. We zijn onderweg gestopt
in een grote klerenwinkel… dachten we. Het bleek een grote winkel te zijn met
kleren, handtassen, portefeuilles, sandalen, teenslippers, klemmen, haarbanden
en nog zoveel meer. Shanah Bols, je kan best maar genoeg geld meenemen als je
me komt bezoeken. J
Je zult je hart er kunnen ophalen, geloof me maar.
Toen we thuis kwamen, kregen we een berichtje dat de anderen
elkaar waren tegengekomen en naar de McDonalds gingen. Wij waren juist terug en
zagen het niet meer zitten om nog twintig minuten te fietsen. Al had ik ook wel
zin in McDonalds maar nog tijd genoeg zeker. Ik heb de afwas van ’s morgens en
’s middags gedaan en ons knutselmateriaal opgeruimd en proper gemaakt. Toen ik
bijna klaar was, kwam de rest aan en waren we weer met veel in het huisje. Ambiance
was er zeker en er werd weer wat gelachen.
We hebben lekkere soep gemaakt en dat smaakte nog eens. Toch
verlang ik naar de tomatenroomsoep met balletjes van moeke. Dat zal één van de
eerste dingen zijn die ik eet als ik terug thuis kom. Daar hadden we weer
afwas. Wat begin ik de afwasmachine toch te missen. J
Toen begon iedereen voor school of stage te werken. Ik heb
gewerkt aan mijn bachelorproef om op school uit te testen. Zo kan ik morgen al eens
gaan navragen wanneer ik het mag gaan uitvoeren. We denken dat we de hele week
nog moeten observeren en dan volgende week kunnen we een paar lesjes geven maar
dat zijn vooral knutsellesjes waar we niet veel bij moeten doen. Nu vrijdag
mogen we met de vierde klas op stap. We gaan een boswandeling maken en naar een
koffieplantage. De zesentwintigste februari mogen we ook al mee op uitstap met
de derde klas. We gaan naar de vlindertuin, hier ben ik heel benieuwd naar.
Uiteindelijk begonnen we aan het eten. De microgolf werkte
niet maar dat hebben Kevin en ik ‘even’ kunnen oplossen. Na tien minuten was
het al gedaan met de microgolf dus ook met het vlees ontdooien.
Geen probleem dachten we, dan maar verder op het gasvuur. De
kip was half gebakken toen we merkten dat er niets meer verder gebakken of
gekookt werd. Al snel hadden we door dat de gasfles op was. Daar zaten we met
half gebakken kip, rijst en currysaus. We hebben verschillende keren proberen
te bellen naar onze huisbaas maar ze nam niet op. We moesten aan nieuwe gas
zien te geraken want anders konden we dat eten weggooien en dat is ook zonde.
We hebben dan maar naar Mike van de taxi gebeld en gevraagd of hij misschien
een winkeltje wist waar ze gasflessen verkochten. Blijkbaar was het redelijk
dichtbij en konden we een uur later verder koken.
We wilden oorspronkelijk rond negen uur hier gaan slapen.
Uiteindelijk hadden we pas rond negen uur gedaan met eten. Er moest nog
afgewassen worden en ik had graag mijn blog nog gepost als het internet werkt.
Het internet gaat steeds trager en trager bij iedereen waardoor het soms een
heel tijdje duurt.
Zo meteen ga ik deze blog posten, nog wat lezen en slapen zodat
ik morgen weer om half zes kan opstaan. Zij die langer kunnen slapen: geniet ervan zou ik zeggen.
Bosies en brasas !
Groetjes Larissa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten