De hele nacht heb ik
regen horen vallen op het dak. Ik had geen idee hoeveel water dat uiteindelijk
’s morgens wel niet was. Toen we opstonden merkten we al meteen een paar lekken
in het dak. We hadden een hele plas op de vloer in de woonkamer. Bij de
ventilator was ook een lek ontstaan en die zwierde mooi alle druppels in het
rond. Een grappig zicht als ik ernaar terugkijk. We hebben er maar kommen
ondergezet zodat we het konden opruimen als we terugkwamen van school.
Gelukkig konden we met
dit hondenweer, ook al komt er met dit weer geen enkele hond buiten, zelfs
Brüfun niet, meerijden met juf Sharda. We moesten wel met de fiets naar een
tankstation rijden. Ik had al maar slippers aangedaan omdat de straat helemaal
onder water stond. Mijn goede schoenen voor stage had ik in mijn rugzak
gestoken zodat ik daar toch droge schoenen aan kon doen. Ik stond tot mijn
enkels in het water, het was een grappig zicht. We kwamen gelijk met juf Sharda
aan het tankstation. Eindelijk droog in de auto! Al had ik soms schrik dat we
met de auto gingen drijven. Als je sommige straten zag, kan je niet geloven dat
daar nog een auto door gereden is.
Toen we op school
aankwamen, stond het hele plein onder water. Je moest goed opletten waar je liep
want met vochtig weer konden er wel eens giftige beesten in de poelen liggen,
kruipen of weet ik veel wat. We moesten goed uitkijken waar we liepen, dat werd
ons ingepeperd.
Eerst zijn we een
muziekles gaan bijwonen. De leerlingen mochten een liedje of gedicht maken rond
Valentijn. We mochten elk een groepje helpen. Het groepje waar ik mee samenwerkte,
geraakte niet zo snel van start. Ik heb de dichtvorm ‘elfje’ aangeleerd en de
juf was er heel enthousiast over. Uiteindelijk hebben ze een mooi toonmoment
gebracht en was ik wel fier op hen en mezelf.
Hierna hadden we met
juf Sharda afgesproken om een planning op te stellen. Ze vertelde meer over de
visie van de school en wat we allemaal wilden doen en organiseren. We hebben al
enkele zaken concreet opgesteld en nu wordt alles wat ze van ons verwachten wat
duidelijker.
Na de pauze hadden we
een half uur voor we terug verwacht werden in de muziekles. Ik ben gaan kijken
naar de tweede klas omdat ik daar graag mijn beginsituatie over wil maken. Het
schoolhoofd was ook in deze klas om een kijkje te komen nemen.
De muziekles met de
zesde klas was een echte topper. De klas werd verdeeld in drie groepen waarbij
elke groep een bepaald ritme moest aanhouden. Dit werd natuurlijk eerst
geoefend voor ze allemaal samen gingen spelen. Dat lukte redelijk snel heel
vlot. Ik was echt verschoten van hoeveel gevoel voor ritme deze leerlingen al
hebben. Uiteindelijk mochten twee leerlingen ook naar voor komen om liedjes die
ze geleerd hadden, toe te passen op deze melodie. We mochten ons aansluiten bij
een groep om mee het ritme te spelen. Het toonmoment met zen allen was
geweldig. De leerlingen en ook de juf van muziek konden supermooi zingen. Ze
vroegen ook of wij wilden zingen maar dat durfde ik niet meer na hen gehoord te
hebben. Het schoolhoofd was ook in deze les komen kijken en was zeer
enthousiast omdat we zo meededen.
Daarna zijn we met
deze zesde klas de volgende les gaan volgen. Het was een les over Valentijn.
Het was een boeiende les want zo open heb ik leerlingen van het zesde leerjaar
nog niet horen praten over liefde. Het grappige is dat ze niet Valentijn zeggen
maar Valentine. Het cijfer zeven spreken ze ook niet gewoon uit maar in het Kempisch
dialect. Ik vind het altijd leuk om deze dialectische klank te horen, het zorgt
voor een thuisgevoel.
Juf Sharda moest iets
vroeger door en omdat we met haar waren meegereden, mochten we ook vroeger
vertrekken. Het deed wel eens deugd om zo vroeger thuis te komen om even op
adem te komen. Ik dacht dat we hier relaxed gingen wonen, maar dat idee moet ik
toch al wat bijschaven.
In de namiddag heb ik
even voor school gewerkt, mijn blog gemaakt en even in de zon gezeten omdat
Lisa vertelde hoe warm het zonnetje wel niet aanvoelde. Toen ik echter beneden
kwam, was de zon grotendeels verdwenen achter de wolken. Shanah belde ook even
en toen kwam de zon weer juist door de wolken. Ik heb haar jaloers kunnen maken
met het weer.
’s Avonds hebben we
spaghetti gemaakt en het smaakte heerlijk. We hebben gezellig samen gegeten.
Alles was juist afgewassen en toen kwam Betty bij ons langs. We vertelden haar
over de lekken, de microgolf die niet meer werkte en over de nieuwe gasfles die
we hebben aangekocht. Ze was heel behulpzaam en was zelfs blij dat we haar
meteen gecontacteerd hadden. Ik heb ook aan haar gevraagd hoeveel het ongeveer
zou kosten voor mama, moeke en Shanah als ze me komen bezoeken. Het zou voor
jullie drie samen maximum €135,00 zijn voor de tien dagen. Zo weten jullie al
iets meer. Ze ging het bespreken met haar broer en zou dan het juiste bedrag
laten weten.
Ik heb nog even een
denkspelletje gespeeld met Michiel. Het was voor mij de eerste keer dat ik het
spel Blokus speelde. Ik heb gewonnen ook al speelde ik volgens Michiel heel nonchalant. Ik ga nog wat lezen
en uiteindelijk kruip ik weer vroeg mijn bed in. Morgen moeten we een beetje
omrijden om de student van Vorselaar te gaan ophalen. Anders moet ze alleen
rijden en dat zou ik persoonlijk ook niet leuk vinden.
Plots merkte Michiel
op dat ik in België al jarig ben en hier nog niet. Dat is wel grappig. Morgen
gaan we eten in Pizza Hut voor mijn verjaardag en natuurlijk ga ik ook met
thuis skypen. Ik kijk er al naar uit en toch vind ik het ook spijtig dat ik het
thuis niet kan vieren.
Bosies en Brasas !
Groetjes Larissa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten