Gisterenavond kreeg ik
mijn blog er niet meteen opgezet omdat de jongens de internetstick in hun kamer
hadden laten liggen. Ze waren al aan het slapen waardoor ik deze niet kon gaan
halen. Mijn eerste werk van deze morgen was mijn blog op internet zetten. Ik
wist dat ze bij ons thuis dit meteen als eerste lezen als ze brood gehaald
hebben, dus moest dat als eerste gebeuren.
Vandaag reden we met
juf Sharda naar school dus moesten we rond zeven uur in het huisje vertrekken.
Ik heb mijn boek van ‘Vijftig tinten grijs’ uitgelezen en me klaargemaakt om te
vertrekken. Maïthée, ik zal het boek
terug met ons mama meegeven als ze naar Suriname komen. Dan kan Krystian verder
lezen.
We waren om tien over
zeven aanwezig bij het tankstation. Even later kwam Veerle ook aangereden. Het
quatro was compleet en nu was het nog even wachten op juf Sharda. Iets later
kwam ze aan en gingen we op weg naar school. Onderweg moesten we nog ergens
stoppen om iets op te halen voor school. Hierdoor kwamen we iets later aan op
school maar dat was geen probleem voor het schoolhoofd omdat we met juf Sharda
mee waren gekomen.
Ik wou mijn
beginsituatie verder gaan afnemen in de tweede klas. Op dat moment waren er
stagiaires van Suriname les aan het geven en hadden zij ook controle. Ik ben
dan naar de eerste klas gegaan en heb ze nog geholpen met een paar zaken. Na de
speeltijd ben ik terug individueel gaan werken met leerlingen van de tweede
klas. Ik heb na een paar dagen nog maar twaalf van de twintig leerlingen gedaan
voor rekenen. Ik moet ook nog werken rond taal, wereldoriëntatie, talenten en
interesse. Ik ga dus nog een tijdje bezig zijn met deze klas. Geen probleem
want het is een super klas.
Na de tweede speeltijd
ben ik terug naar de eerste klas gegaan want daar was een tweeling jarig. Ze
hadden speciaal voor mij een cadeautje meegebracht dus moest ik hier wel
aanwezig zijn. Ik mocht eerst nog even lezen met de leerlingen. Dit was een
heel andere manier van lesgeven dan in België. De leerlingen mogen veel drukker
zijn dan in België maar ze zijn wel beleefder. Ik bedoel hiermee dat ze steeds
met twee woorden spreken. Dat is wel grappig omdat we dat niet gewoon zijn.
De juf wist dat ik
gisteren jarig was en dus moesten de leerlingen voor de tweeling zingen maar
ook voor mij. Ik wilde dit filmen met mijn camera omdat het toch een speciaal
moment was. Ze hebben namelijk een remix van allemaal verschillende liedjes
rond verjaren. De leerlingen waren ook heel enthousiast waardoor ik heel blij
werd. Het filmpje kan ik er nu niet meer opzetten omdat het teveel internet
verbruikt maar het komt er zeker nog op te staan.
We hebben ongeveer tot
kwart over één op school gewacht tot juf Sharda klaar was met haar taken. Toen
zijn we nog snel bij een leerkracht, die op pensioen is, iets gaan afgeven.
Uiteindelijk kwamen we terug aan bij het tankstation. Daar liet juf Sharda me
verschrikkelijk verschieten omdat ze zei dat er nog maar één van de vier
fietsen stond. Gelukkig was dit niet waar en kon ik met een gerust hart
uitstappen.
Ik heb even voor
school gewerkt en ik voelde mijn armen niet meer van prenten over te kalkeren
op het raam. Je armen ongeveer twee uur omhoog houden is geen pretje ook al kan
je soms een pauze nemen. Ik heb veel gedaan gekregen maar niet alles want de
laatste tekeningen waren tegen de avond toen het donker werd. Toen had ik niet
meer voldoende licht om over te kalkeren.
Omdat de meesten rond
drie uur het veel te warm hadden, gingen we een zwembad bezoeken. We kwamen er aan
en meteen meldden ze ons dat we te laat waren. Voor bezoekers kon je enkel van
één tot drie uur in de namiddag gaan zwemmen voor 7,5 SRD. De vrouw wou ons een
paar andere zwembaden aanduiden op het kaartje maar vond de juiste weg niet.
Uiteindelijk stelde ze voor dat we één baan kregen als we allemaal 10 SRD
betaalden. Daar gingen we meteen mee akkoord. Het zwembad deed zo een deugd dat
je het niet kan beschrijven. Je kon wel nergens gaan staan waardoor je snel
uitgeput was. Naast ons waren een paar vrouwen en mannen aan het trainen voor
een zwemwedstrijd morgen. Die gingen verbazend snel vooruit.
Toen we vertrokken
was er een kindje van vijf jaar dat het zwembad in dook en vijftig meter zwom
in schoolslag, wat wij al amper volhielden. Daarna moest hij ook nog eens terug
zwemmen. We vonden het zo zielig voor het jongetje maar het is wel dapper dat
een kindje van vijf jaar al zover en snel kan zwemmen in het diep waar wij niet
kunnen staan.
Later hebben we de overschot
van de pizza gegeten van de Pizza Hut en ook nog restjes van spaghetti. Het
smaakte, ook al was het niet meer vers. We hebben nog eens een goed
groepsgesprek gehouden en nu is het weeral bijna bedtijd. Morgen gaan we op
stap met de vierde klas. Ik kijk er heel erg naar uit omdat ik zelf veel ga
bijleren over de cultuur en het land. Daarnaast ga ik het heel warm hebben
omdat we lange kleren moeten aandoen. We gaan namelijk het bos in en dat is
niet altijd zo veilig.
Bosies en brasas !
Groetjes Larissa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten